Świat się kręci – jesteśmy tacy sami……..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Konopnicka#/media/Plik:Maria_Konopnicka_fotoportret.jpg  z 27 stycznia 1897

Maria Konopnicka (1842- 1910), ta nobliwa na zdjęciu z 1897 r. dama, napisała słowa piosenki, która istnieje w internecie w postaci co najmniej 11 śpiewanych filmików na współczesnym medium jakim jest you tube. Rześką muzykę skomponował Zygmunt Noskowski (1846-1909).

Z jaką chęcią dzieciaki ją śpiewają, wiem,  bo mam takie wnuki. Pozornie tekst niemiły, bo Zima zła w nim, ale jest odbierany jako radosne wezwanie do boju na śnieżki, buduje w nich aktywność i siłę.

Tu pora na moją, być może nadinterpretację. Ale gdy przyjrzeć się czasom, kiedy piosenka powstała można i tak myśleć. Otóż wówczas od lat Polska była w niewoli zaborców. Istniała jedynie w sercach, w których wrzała idea wyzwolenia.  Przed powstaniem wiersza – piosenki, bo w latach 1901- 1902 słynne Dzieci Wrzesińskie, również opisane przez poetkę, podjęły bój o polskość. Dokładnie w roku, gdy powstał wiersz i piosenka, na terenie Królestwa Polskiego wybuchła rewolucja 1905 r.  Może poetka pisząc wiersz chciała wzmocnić nie tylko dzieci ale też dorosłych. I śpiewając o złej Zimie, której nie należy się lękać, ale śnieżkami w nią celować wszyscy poczuli energię i potrzebę podjęcia walki ze Złem. Może przedstawiona tu walka nie jest walką z Zimą, tylko jest ona symbolem tego co Złe.  Być może taka była myśl Poetki, być może nie.

Ale warto i dziś tak myśleć, nie dołować się tym co nas otacza, tylko z ufnością  i słowami Poetessy  iść do przodu.

Bo Wiosna czeka.

Zawsze po Zimie przychodzi  Wiosna !!!!!

A oto ten wiersz, w którym – być może w mojej nadinterpretacji tylko – każde słowo staje się symbolem :

 „               Hu! Hu! Ha!

                Nasza zima zła!

      Szczypie w nosy, szczypie w uszy

      Mroźnym śniegiem w oczy prószy,

            Wichrem w polu gna!

                 Nasza zima zła!

                 Hu! Hu ! Ha!

                Nasza zima zła!

        Płachta na niej długa, biała,

         W ręku gałąź oszroniała,

               A na plecach drwa…

                  Nasza zima zła!

                   Hu! Hu! Ha!

                 Nasza zima zła!

              A my jej się nie boimy,

           Dalej śnieżkiem w plecy zimy,

                        Niech pamiątkę ma!

                             Nasza zima zła!”

Maria Konopnicka, Zła zima 1905r. Wiersz i nuty zawarte w Śpiewniku dla dzieci, Wydawnictwo M. Arcta, Warszawa, 1910 r.