Artykuł dr Chmielewskiej Jakubowicz.” Drugi szpital dziecięcy w Warszawie” ( 24 )

Artykuł dr Marii Barbary Chmielewskiej Jakubowicz zatytułowany „ Drugi szpital dziecięcy w Warszawie „ został opublikowany w tomie CXXXIV nr 2/ 1998 „Pamiętnika Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego” . Jest to rocznik zarządu Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego który ukazuje się od 1837 roku.

Ponieważ to czasopismo  jest dostępne w necie jedynie odpłatnie, zamieszczam  w tym blogu cały tekst artykułu, dzieląc go na jakby zamknięte tematycznie odcinki. Na zakończenie, jeśli mi się uda, podam całość w jednym wpisie…

 Oto ciąg dalszy… Poprzednie odcinki można znaleźć w tym blogu w zakładce „ Artykuł dr Chmielewskiej Jakubowicz”.

 

 

 

 

 

 

Cz.24

 

 

  <<….   W innych oddziałach szpitala zmieniali się ordynatorzy, zmieniał się też profil oddziałów w miarę potrzeb epidemiologicznych. Wraz z rozwojem szczepień ochronnych jedne choroby zaczęły wygasać ( koklusz, dyfteryt, polio) , pojawiały się natomiast nowe problemy, jak wzrost zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby w.z.w. ( żółtaczkę zakaźną), zapalenie opon mózgowo- rdzeniowych , salmonellozy. Niektóre oddziały zamykano, uruchamiając w razie potrzeby nowe. I tak dawne oddziały dla kokluszu i dyfterytu zamieniono na oddział dla chorych na w.z.w. , a oddział dotychczasowy dla polio- na oddział neuroinfekcji. W oddziale dla w.z.w. zmieniali się często ordynatorzy. Początkowo kilkanaście łóżek prowadziła dr Barbara Jaroszyńska. Potem dr Maria Rossa- po kursie szkoleniowym w Pradze Czeskiej, wprowadziła metody diagnostyczne  i lecznicze, kontrole i dietę, wypracowane przez klinicystów czeskich. Po niej przez krótki okres była ordynatorem dr Aleksandra Kulesza, a następnie , również krótko, doc. dr med. Aniela Marks- Zakrzewska ( drugi dyrektor). Częste zmiany kierowników nie sprzyjały ciągłości pracy. Dopiero gdy w roku 1961 oddział w.z.w. objęła dr Halina Oziemska, prowadziła go bez przerwy ponad 30 lat.

    Wobec nasilających się nadal zachorowań dzieci na w.z.w. zaszła konieczność otwarcia drugiego oddziału, na 38 łóżek, którego ordynatorem został dr med. Ryszard Dębski. Oddzielono salki dla chorych na w.z.w. A i w.z.w. B.

      Po odejściu dr med. D. Łukaszewicz do Instytutu Matki i Dziecka oddział neuroinfekcji prowadziła dalej dr med. Anna Gecow, a następnie dr med. Monika Czachorowska, ordynator przez ponad 25 lat, jedyny lekarz szpitala, który ma trzy specjalizacje: pediatryczną, zakaźną i neurologiczną.

    Oddział zakażeń jelitowych ( biegunki, czerwonki, salmonellozy) ponad 30 lat prowadziła dr med. Zofia Truchanowicz. Przechodząc na emeryturę przekazała kierownictwo swemu wieloletniemu współpracownikowi, dr Andrzejowi Pelcowi.

         Dyrektorami szpitala byli kolejno:

    Dr Eugenia Pomerska 1953-1957

    Doc. Dr Aniela Marks- Zakrzewska 1957-1961

    Dr Witold Gloksin 1961-1964

    Dr med. Halina Oziemska 1964-1977

    Dr Barbara Artman- Przetakiewicz 1977-1979

    Dr med. Halina Oziemska ( ponownie) 1979- 1982

    Dr med. Ryszard Dębski od r. 1982; jest dyrektorem kierującym tą placówką najdłużej ze wszystkich swoich poprzedników, a zarazem ordynatorem oddziały w.z.w. ( przypis red.- ten artykuł opublikowano w 1998 roku)

     Pierwszą przełożoną pielęgniarek była siostra Janina Drągowska, która ustawiła od początku pion pielęgniarek w systemie trójzmianowym oraz obsadę izby przyjęć. Drugą przełożoną pielęgniarek była siostra Alina Oziębło; obecnie przełożoną jest siostra Zofia Wielbut. ( dane z 1998 roku- przyp. red). Istnieje stała, ścisła współpraca z pielęgniarkami oddziałowymi oraz z pracującymi w przychodni przyszpitalnej….>>

   

One Reply to “Artykuł dr Chmielewskiej Jakubowicz.” Drugi szpital dziecięcy w Warszawie” ( 24 )”

  1. Dzień dobry
    Dziękuję za możliwość poczytania także o mojej 18 letniej miłości do Siennej. Pracowałam tam w latach 1984-2002- Najpierw w Dziale Statystyki, potem w administracji. Nadal tęsknię za Sienną i ludźmi , którzy tam pracowali. Takiej atmosfery nie znalazłam w żadnym innym miejscu.
    Mam prośbę o poprawienie nazwiska Andrzeja Rogulskiego (nie Rogójski). W latach kiedy tam pracowałam był zastępcą dyrektora ds. administracyjno-eksploatacyjnych (nie kierownikiem) i jego zasługą był ten ogromny remont i zaangażowanie w ratowanie Siennej .Przegrał i nigdy się z tym nie pogodził. Tak jak w nas wszystkich pozostał żal i poczucie niesprawiedliwości.
    Pozdrawiam Panią serdecznie
    Izabela

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *